Ευρωπαϊκή Ημέρα για τα Θύματα Εγκλημάτων Μίσους

Ο τίτλος της ανάρτησης αυτής ενδεχομένως να προδίδει ότι το κείμενο που θα ακολουθήσει αναφέρεται σε κάποιο άνδρα που σκότωσε τη νυν σύντροφο του, (Carolain  Crouch, Γαρυφαλλιά Ψαράκου, Σοφία Ζήνωνος)  πρώην σύντροφο του ή και άγνωστη γυναίκα λόγω του μίσους που έτρεφε για το γυναικείο φύλο.

Ωστόσο το κείμενο που θα ακολουθήσει είναι διαφορετικό από άλλα και πηγάζει από το ότι σήμερα 22/7 είναι η καθιερωμένη ως «Ευρωπαϊκή Ημέρα για τα Θύματα Εγκλημάτων Μίσους». Μια ημέρα που καθιερώθηκε από την  Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης για να τιμήσει τη μνήμη των 77 νέων ανθρώπων που σκοτώθηκαν στο νησί Ούτεγια της Νορβηγίας από τον νεοναζιστή Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ στις 22 Ιουλίου 2011.[1]

Στην ανακοίνωση για το ψήφισμα αναφέρονται τα εξής:

«Με το σημερινό Ψήφισμα της η Συνέλευση καλεί πολιτικούς και βουλευτές να αντικρούσουν την άνοδο και τις πρακτικές του νεοναζισμού στην Ευρώπη, εκθέτοντας το πρόβλημα δημοσίως, με σαφήνεια, απορρίπτοντας και καταδικάζοντας την νεοναζιστική ιδεολογία και πρακτική. Οι δράσεις των νεοναζί δεν πρέπει να αγνοηθούν και οι ίδιοι δεν πρέπει να μετατραπούν σε “μάρτυρες”».

Στο πιο πάνω παραλήφθηκε  να αναφερθεί  φυσικά  ότι οι πολιτικοί και βουλευτές πρέπει να αντικρούσουν την άνοδο κα τις πρακτικές του μισογυνισμού. Τι σχέση έχει ο μισογυνισμός με τα πιο πάνω; 

Μισογυνισμός

Aρχικά ο μισογυνισμός έχει ερμηνευθεί ως το μίσος προς τις γυναίκες ο οποίος εκφράζεται ως αποτροπιασμός, μισαλλοδοξία ή προκατάληψη εξυπηρετώντας τη νόμιμη καταπίεση των γυναικών. Εκδηλώνεται μέσω θρησκευτικών ή πολιτιστικών πεποιθήσεων οι οποίες απεικονίζουν τις γυναίκες ως επικίνδυνες, κακόβουλες ή γελοίες. Μισογυνισμό αποτελεί και η σεξουαλικοποίηση, εξαντικειμενικοποίηση των γυναικών μέσω της τέχνης, των ταινιών των μαζικών μέσων ενημέρωσης και της πορνογραφίας, η εχθρότητα προς τις γυναίκες σε θέσεις ισχύος, η σεξουαλική βία και άλλα. [2]

Η μαζική δολοφονία στη Νορβηγία

Την ημέρα των επιθέσεων, ο Μπρέιβικ δημοσιοποίησε ηλεκτρονικά μια συλλογή κειμένων με τίτλο «2083: Ευρωπαϊκή Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας», περιγράφοντας την ακροδεξιά εξτρεμιστική ιδεολογία του. Στα κείμενα αυτά, περιγράφει μια κοσμοθεωρία που περιλαμβάνει την ισλαμοφοβία, την υποστήριξη στον «ακροδεξιό Σιωνισμό»  και την εναντίωσή του στον φεμινισμό. Οι ακόλουθες αναφορές είναι σε ελληνική ελεύθερη μετάφραση.

Σχετικά με τον φεμινισμό, αναπτύσσει μια θεωρία όπου οι φεμινίστριες (ές) είναι ένοχοι του δράματος στο οποίο είναι μάρτυρας (όπως αναφέρει). Ισχυρίζεται ότι οι μοδάτες(οι) φεμινίστριες (ές) κατακερματίζουν το δυναμικά προστατευτικό κοινωνικό μηχανισμό της Δυτικής Ευρώπης, ο οποίος κατά παράδοση ηγείτο υπό την ανδρική ισχύ. Σύμφωνα με αυτόν οι ριζοσπαστικές φεμινίστριες ανοίγουν το δρόμο για την πολυπολιτισμικότητα και την μαζική μετανάστευση των Μουσουλμάνων οι οποίοι αργότερα θα ενεργούν ως εισβολείς.

Όπως ισχυρίστηκε, διδασκόμαστε να τιμούμε τον καταστροφικό “Sex and the City’’ τρόπο ζωής (τον μοντέρνο φεμινισμό , τη σεξουαλική επάνασταση). Σε αυτή την τοποθέτηση όπως συνεχίζει, οι άνδρες δεν είναι πλέον άνδρες αλλά μετροσεξουαλικά και συναισθηματικά όντα που πρέπει να υπηρετούν τον σκοπό ενός μη επικριτικού φίλου στη νέα εποχή των  φεμινιστριών θεοτήτων. Επιπλέον σύμφωνα με αυτόν είναι η μακρόχρονη κουλτούρα και το πνεύμα θυματοποίησης ριζωμένο στην πατριαρχία που οδηγεί τις φεμινίστριες στο να αντιτάσσονται στους λευκούς άνδρες και δεν επαγρυπνούν κατά των μη-λευκών εχθρών.[3]

Η σημείωση μας : Οι άνδρες είναι άνθρωποι και έχουν δικαίωμα να είναι συναισθηματικοί αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη συζήτηση. Eπίσης η πατριαρχία και τα επακόλουθα αυτής σημειώνονται σε οποιαδήποτε κοινωνία και οποιαδήποτε μέλη αυτής.

Συνεχίζοντας με τους ισχυρισμούς του Μπρέιβικ, η φεμινιστική κοινότητα οδηγεί σε χαμηλά ποσοστά γονιμότητας και ο ριζοσπαστικός φεμινισμός έχει πλήξει σοβαρά την οικογενειακή δομή του Δυτικού κόσμου. Καταλογίζει ευθύνη στις φεμινίστριες ως προς την αποδόμηση της οικογενειακής δομής αυξάνοντας τους αριθμούς διαζυγίων και μειώνοντας τις γεννήσεις παιδιών.

Η γυναικεία χειραγώγηση των ανδρών έχει θεσμοθετηθεί , όπως αναφέρει, τις τελευταίες δεκαετίες και είναι μερικώς στόχος της γυναικοποίησης των ανδρών στην Ευρώπη. Ο υποτιμημένος αυτός παράγοντας οδήγησε στη δημιουργία των ματριαρχικών συστημάτων που κυριαρχούν στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ανάμεσα στις ιδέες του είναι η αποθάρρυνση των γυναικών να επιζητούν καριέρες πλήρους απασχόλησης. Αυτό όπως ισχυρίζεται θα περιλαμβάνει σεξιστικές πολιτικές που οδηγούν σε διακρίσεις αλλά θα αυξήσουν τα ποσοστά γονιμότητας μέχρι 0.1 -0.2 βαθμούς.

Και εάν νομίζετε ότι τα πιο πάνω είναι παράλογα ή μη (δεν θα ξαφνιαστούμε με το τελευταίο) ένας φαρσέρ στο διαδίκτυο, διεξήγαγε ένα μικρό πείραμα το οποίο απέδειξε ότι η πιο πάνω ρητορική είναι συνηθισμένη στην ανδροσφαίρα. Ανέβασε στην πλατφόρμα Reddit’s Mens Rights τις πιο πάνω μισογυνιστικές φράσεις των κειμένων του Μπρέιβικ χωρίς να αναφέρει ότι ήταν του Μπρέιβικ.

Η ανάρτηση έλαβε πολλούς ψήφους και θετικά σχόλια. Μόλις αποκαλύφθηκε ότι οι φράσεις προήλθαν από τα κείμενα του Μπρέιβικ οι ψήφοι έπεσαν και τα κριτικά σχόλια συσσωρεύτηκαν.

Ο αποδεδειγμένος μισογυνισμός

Η δυσαρέσκεια και περιφρόνηση των γυναικών και η λαχτάρα μιας μυθικής αρρενωπότητας δεν είναι καινούρια.  Όπως έχει αποδειχθεί τα πιο πάνω αποτελούν κοινά χαρακτηριστικά ανάμεσα σε τέτοιους δράστες. Τέτοιοι είναι ο Jared Lee Loughner, συγγραφέας μιας ανάρτησης που υποστήριζε ότι οι γυναίκες κολλεγίων απολαμβάνουν να βιάζονται,  ο Cho Seung-Hui ο οποίος παρακολουθούσε παρενοχλητικά γυναίκες πριν την μαζική δολοφονία στο Virginia Tech, ο George Sodini ο οποίος σκότωσε και τραυμάτισε αρκετές γυναίκες αφού παραπονέθηκε ότι το αντίθετο φύλο δεν τον προσέλκυε και άλλοι στην Κύπρο και Ελλάδα που σκοτώνουν στην ιδέα ότι η γυναίκα διαφωνεί μαζί τους ή τους απαρνείται.

Ο πρώην ψυχίατρος φυλακών, James Gilligan ανέφερε πριν χρόνια ότι :

για τους ασθενείς του ‘ ο κύριος παράγοντας που ήταν σχεδόν πάντα υπαρκτός στον ένα βαθμό ή στον άλλο ήταν το αίσθημα ότι πρέπει να αποδείξουν τον ανδρισμό τους και ότι ο τρόπος να το κάνουν αυτό, για να κερδίσουν το σεβασμό που χάθηκε, ήταν να διαπράξουν μια βίαιη πράξη’. Ο μισογυνισμός και η ομοφοβία είναι πάντα μέρος αυτού του ‘πακέτου’.  [4]